در جلسه کمیته احیای نوزادان مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) بر ضرورت مراقبت‌های حمایتی از نوزادانی که قابلیت احیا ندارند به‌عنوان یک وظیفه حرفه‌ای و انسانی تاکید شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) جلسه کمیته احیای نوزاد این مرکز دوشنبه ۲۰ دی ۱۴۰۰ با حضور دکتر سید حسن اینانلو مدیر نظارت و اعتباربخشی، دکتر فهیمه قطبی زاده و دکتر راضیه اکبری هیئت‌علمی گروه تخصصی زنان و زایمان، دکتر پروانه صادقی مقدم هیئت‌علمی گروه نوزادان، پرستو آریاملو مدیر پرستاری، فاطمه حمیدی فر مسئول ایمنی بیمار و سایر اعضا در سالن شورای ولیعصر (عج) برگزار شد و در آن پیگیری مصوبات جلسات قبل و روند احیای نوزاد مادر مبتلا به کووید که در هفته ۲۴ بارداری به روش طبیعی (NVD) در این مرکز زایمان کرده بود، بررسی شد.
دکتر صادقی مقدم آموزش‌های کوتاه‌مدت و مستمر برای فراگیران و گروه‌های پرستاری و مامایی را در ارتقای کیفیت احیای نوزادان ضروری و کمک‌کننده خواند و افزود: تصمیم‌گیری در خصوص احیای نوزادان موضوع بسیار مهمی است و علاوه بر توجه به علائم حیاتی و اقدامات پزشکی موردنیاز با خانواده بیمار هم برای تعیین شدت CPR باید تبادل‌نظر کرد. در خصوص این نوزاد که مادر در سنین بالا و به روش لقاح مصنوعی (IVF) باردار شده بود این موضوع با رویکرد مسئولیت اجتماعی بسیار مهم بود و خوشبختانه نوزاد حفظ شد و در شرایط خوبی قرار دارد.
وی در ادامه افزود: فراگیران باید توجه کنند، گاهی ضربان قلب (Heart rate) نوزاد به‌قدری ضعیف است که حتی با گوشی پزشکی (stethoscope) هم قابل‌تشخیص نیست بنابراین حتماً برای اعلام عدم پاسخ به احیا و ختم CPR باید از چست لید استفاده کنیم.
این متخصص نوزادان بر لزوم مراقبت‌های حمایتی از نوزادانی که قابلیت احیا ندارند تاکید و تصریح کرد: این نوزادان هرگز نباید رها شوند. هم ازنظر اخلاق حرفه‌ای و هم به‌عنوان یک انسان موظفیم در مورد نوزادانی که بر اساس رفرنس‌های معتبر علمی قابلیت احیا ندارند تا زمانی که تپش قلب دارند مراقبت‌های حمایتی لازم (گرما، اکسیژن و در صورت طولانی شدن IV Line) و پایش منظم را به عمل‌آوریم تا آسیب دیگری متوجه آن‌ها نباشد.
دکتر قطبی زاده با تاکید بر لزوم افزایش تعاملات و هماهنگی‌ها با توجه به محدودیت نیروی انسانی در اتاق عمل‌های زایمان توضیح داد: مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) سانتر کشوری مادران باردار پرخطر است و در بسیاری از روزها ما درگیر عمل‌های متعدد سزارین می‌شویم که قابل پیش‌بینی نیست. در چنین شرایطی و با توجه به محدودیت نیروی انسانی برای خدمت‌رسانی بهتر و پیشگیری از آسیب‌های احتمالی مادران و نوزادان نیاز به همکاری همه‌جانبه گروه‌های زنان، نوزادان، پرستاری و مامایی است.
